Agim Gashi - Kur ta kthyem Kosovë shpinën

Agim Gashi

Kur ta kthyem Kosovë shpinën
hej e hej
O pasurisë ia vunë podinën!

I lam shkret fakultete e shkolla
hej e hej
o krejt rinia iku nga Kosova!

Te kem mbush me pallate
hej e hej
O restorante e markate!

Tu kanë sulë do klysh t'hajnisë
hej e hej
o si dikur klyshet e Serbisë!

Korrupcion po te vjen era
hej e hej
o më ryshfete e tendera!

Shumë jen banë atdhetarë
hej e hej
o shpallen herojt krejt trathtarë!

S'ka kombinate e fabrika
hej e hej
o n'kafene na zbardhë drita!

Ne kërkujt nuk ia kem tutën
hej e hej
me eurokrem e hamë  bukën!

Por Kosovë,mos u tutë
hej e hej
o bahet mirë,kur t'bahet m..!!!

Sevdail Hyseni - Vargje satirike

Sevdail Hyseni

DASMA PA NUSE!

Çështja e Luginës...
Çmallet për çudi,
Nëpër kafet tona
Me meze e raki!

Shpërthejnë opsionet
Me nga një premtim,
Të urta të brishta
Siç thotë në vazhdim…

Fjalë e urtë devollçe:
- Si të bëjmë e si të themi,
Bir, o Muço kokë - demi,
Dasmë bëjmë e nuse s’kemi!


FESTAT E DYFISHTA…

Për Ditën e Mësuesit, Spica me satirë,
Gjendja në arsim, s’është aspak e mirë!

Në qoftë se arsimi, nuk është n’terezi,
Mos prit nga pushteti, të bëjë mrekulli!

Dufi dhe injoranca, të lidhin nga gryka,
Nëse nëpër shkolla, nuk vdes politika!

Reformat n’arsim, janë një dush i nxehtë,
Në mungesë të tyre, lindin analfabetë!

Dhe më pas shoqëria, do ta ketë më zor,
Të na sigurojë, një arsim cilësor!

Me gjitha problemet, nuk mungon urata,
Na nderohen mësuesit, sall me dekorata!

Ndërsa për 8 Mars, Spica me shigjeta,
Veç Mësuesit dhe Gratë, nuk ndihen të qeta!

Ato s’lypin shumë, nga drejtat njerëzore,
E kanë me meritë, barazinë gjinore!

Ndryshimi nuk ndodh, me ca deklarata,
Fuqizimi i grave, vetëm në fushata...!

Nga të gjitha këto, të nxjerrim një mësim:

Pa Nënë dhe pa Mësues, jeta s’ka kuptim!


LUGINA E REFERENDUMIT…

Kur u mbajt për bashkim Referendumi,
Luginën Dardane, thanë e mori lumi..!
Po që nuk e mori, me rrënjët e thella,
Nga se Ariu, s’nxirret dot nga shpella!

Brez pas brezi ruajti gjuhë edhe zakone,
Duke u përplasur, në shumë opsione…
Madje nxori n’treg, emrin e kësaj treve,
Nga Kosovë Lindore, në Luginë Presheve!

Kosova Lindore, nuk matet n’peshore,
As më pak nuk është, sikur zorra qorre,
Njerëzit e kufirit kanë thënë me të drejtë,
Janë si rrathë lakrori, që s’përtypen lehtë!

Le ta dijë Brukseli deri në Serbi,
Edhe ne n’Luginë, jemi kuq e zi.
Kuq e kemi gjakun e zi situatën,
Që kur na ndanë, si dita me natën!

Lugina e Preshevës, shtyhet në agjenda... 
Ajo është vullkani, që zien nga brenda!
Nga flakët e saj ndizet gjithë Ballkani,
Për një plesht të vogël a digjet jorgani?!


(Me rastin e 27 vjetorit të Referendumit të shqiptarëve të Luginës së Preshevës për bashkëngjitje Kosovës, pjesë e pandashme e së cilës ka qenë, gjithmonë, gjatë historisë).


VDEKJA E AKADEMIKUT…

Kur u nda nga jeta, Akademik Idriz Ajeti,
Nga dhembjet me lot, ka qarë Alfabeti..!

Të gjithë germat shqipe, me tinguj mortorë,
E nisën në amshim, "Rrapin Shekullor"!

Pa qarë s’mbet, vendlindja prej Medvegje,
Që ka mbet e ndarë me gardh e me megje!

Këto ndarje u panë, në të pame e n’varrim,
Me një grusht njerëzish, mbushur pikëllim!

Kjo shoqëria jonë, me shumë “detyrime”,
Po si nuk e gjeti, një vend për ngushëllime?!

Gabimet me thasë, i kemi n’praktikë,
A s’na ngeli Noli, me varr n’Amerikë?!


FESTA DHE PROTESTA!

Këto ditë vikendi, proteston Shqipëria,
Kurse në Kosovë, feston pavarësia…

N’vend se shqiptarët të jenë bashkë në festa,
Ata të përçarë shpërthejnë në protesta!

Pa mbaruar dimri, qe “Pranverë Shqiptare”,
Erdh’ me tensione – duket ashiqare!

Fillon me protesta, madje dhe trazira...
Nuk shembet pushteti, me vezë e ngjyra!

Aq më pak e keqja, që fryhet tupan,
E zihet me t’mirën, brenda në kazan!

Lufta për pushtet, nuk mbaron me kaq,
Dhe se zjarr i saj, përvëlon si saç!

Flenë sikur lepuri, me një sy hapur,
Për një pushtet nga krimi i kapur!

Por edhe kur ngjiten shkallëve n’Qeveri,
Sillen si të çmendur, nuk janë n’terezi!

E zhveshin Kuvendin nga vlerat morale,
Duke e zhytur n’aferë e skandale!

Po edhe opozita nuk lë asgjë mangut,
E dehur për poste, kërcen përtej pragut!

Këndej nga Lugina pyesin me t’vërtetë,

Pse kaq shumë shqiptarët, vuajnë për pushtet?!

Besnik Gashi - Drenica : Axha Sefë flet,unë i shkruj vet

Besnik Gashi - Drenica

-I-

Axha Sefë kallxon...

Unë: Mirë se të gjëjë axha Sefë!
Axha Sefë : Mirë se të bjen e mira evlad!
Unë: Axha Sefë, a din me më tregue , a do ta aprovojn ligjin e buxhetit politikanët tanë?
Axha Sefë: E more evlad. Ktynehere i ka pas një penë kije(qe), e copa dojshin me u ba me lop e në mes veti. Por, kur vike koha e taxhis, u rahatoishin. Edhe keta , mos e baj gajlën e tyne. Se aty është puna e taxhisë, evlad. Keta bajn potere për do sene tjera , se për ku është puna e pareve, mos u tut hiq. Se kan me miratue!
Unë: faleminderit axha Sefë, se beso e bajsha gajle mos nuk po e votojn.po puna e ministrit Rikallo qe e shkarkuen , çka na kishe than, a kan ba mirë a keq?
Axha Sefë: Ketu u dasht ma heret me e hjek por, edhe tash nuk është keq. Se perndryshe , as mië as keq. Thi u hjek , e thi u ardh. Veq emni qe ndrron. Thiu është thi axho, si i bardh e si i zi, po edhe laraman n´koft . Po hajt, ditën e mirë se me erdhi koha me e fal drekën.
Unë: Ditën e mirë axha Sefë!
Axha Sefë: Mirë vofsh, e mos e le pa dal apet!

-II-

Axha Sefë kallxon....

Unë: Mirë se te gjëjë o axha Sefë!
Axha Sefë: Mirë se të bjen e mira evlad!
Unë: Unë erdha prapë.
Axha Sefë: Kur te dush , derën çel e kije evlad. Unë vet te kam than hajde ma shpesh!
Unë: Axha Sefë, a po e sheh se ata te Europës, po na kritikojn për ligjin e Trepçës. Po thon se duhet me bisedue me Serbin për Trepçën, çka po thue ti ?
Axha Sefë: Eh, more evlad. Ehe ktynehere kur pleqnoshin , pak ia kan majt krahin gjithë atij te fortit. Edhe pse kapak i kan nimue edhe te ligut. Europa nuk e ka sefte. Ajo edhe atëherë na i coptoj trojet tona . Po ajo është edhe tash. Po nese keta tont mahen bashk , nuk ka fuqi qe munet me i mposht.
Unë: Po qysh po i bjen çikjo , Trepça është në Kosovë, e po kqyrin me ia dhan Serbisë?
Axha Sefë: E more evlad. Njëher njani e kish mjell një arë me kunguj. Kungulli e kish shtre lozën e kish pa dal matan mexhes.E ish rrit një kungull i madh. Kojshija kqyrke me ia marr. Jo ban, jo nuk ban. Vendosin me shkue e me vet te një pleqnar. Kur i tregun hallin pleqnarit , ai i tha: Kjo koka leht . I tha atij qe e kish mbjell kungullin. Shko e ngrehe lozën. Nese loza ta bjen kungullin mrena arës, e gezofsh se i yti është!
Unë: Po çka po don mem thanë me ketë?
Axha Sefë:Po evlad. Trepça rrajët i ka në arën tonë, edhe na takon neve. Po hajt se me erdh koha me shkue me e fal drekën!
Unë : Ditën e mirë axha Sefë!
Axha Sefë:Hajt rruga e mbarë, e mos na harro!